موارد اعجاز علمي و عددي قرآن كه در اين تحقیق ذكر شده اند ،
تنها مشتي از خروار موارد كشف شده توسط محققيني است كه در اين موارد قلم فرسايي نموده و كتابهاي متعددي را به رشته ي تحرير در آورده اند . گرچه اين موارد ،تمام دانشمندان را شگفت زده و تمام رياضيدانان جهان را به مبارزه فرا مي خواند ،اما لازم به ذكر است كه قرآن صرفاً يك كتاب علمي،رياضي ويا تاريخي نيست ،بلكه كتاب هدايت بشر براي رسيدن به سعادت ابدي است و به هيچوجه صحيح نيست كه از دريچه ي علوم گوناگون به قرآن نگريسته شود و حقانيت آن را بر اساس يافته هاي بشر ثابت نمود زيرا قرآن حق مطلق است اما يافته هاي بشر همواره در حال تغيير و تكامل اند . اشاره به معدود مثالهاي فوق تنها براي نشان دادن اعجاز آن از جنبه هاي مختلف واثبات اين پيشگويي قرآن است كه هرگز نخواهيد توانست حتي يك سوره همانند آن را بياوريد زيرا عربي كه در اوج فصاحت بود واعجاز قرآن را فقط در فصاحت وبلاغت ومعاني هماهنگ وفوق العاده زيباي آن مي دانست ،نتوانست به آن مبارزه طلبي جواب دهد و امروز با آشكار شدن ديگر جنبه هاي اعجاز ،آوردن يك سوره ي كوچك به مراتب سخت تر شده است ودر آينده نيز با كشف ديگر جنبه هاي اعجاز آن، آوردن چنان سوره اي براي بشر آنگونه كه خداوند فرموده است،غير ممكن خواهد شد. اعجاز عددي در قرآن كريم قرآن كريم از جهات مختلف داراي معجزات متعددو اشكار است كه اين معجزات دلائلي بسيار ساده و روشن و آسان به حقانيت اين كلام شريف مي باشد . يكي از اين معجزات ، اعجاز عددي در قرآن كريم مي باشد . از جمله اين دلائل و بيينات ، يكي اين است كه كلماتي كه در قرآن كريم آمده است و تكرار شده است ، به طور شگفت انگيزي با مسائل و حقايق خارجي مطابقت دارد. خداوند متعال در سوره بقره آیه 22 میفرماید: «اگر از آنچه که بر بنده خودمان فرو فرستاده ایم در تعجب و تردید میباشید. پس (حداقل) یک سوره مشابه آن بیاورید و در این کار از هر که خواهید کمک بگیرد. و در آیه بعد از آن میفرماید: «اگر نتوانستید که هرگز هم نخواهید توانست از آتشی بترسید که برای کافران آماده شده است». اصولاً قرآن به حدی شیوا و روان است که هر کس حتی کمترین آشنایی با زبان عربی داشته باشد با خواندن یا شنیدن قرآن ناخودآگاه در مییابد که هیچ فرد سخنوری نمیتواند چنین بیانی داشته باشد و کلام و سخن هیچ انسانی نمیتواند باشد. معجزه قرآن فقط به معارف عمیق عقلی و اجتماعی، علوم غیبی و معانی شگفتانگیز و شیوایی و روانی کلام محدود نمیشود و هر روز ابعاد تازهای از شگفتیهای قرآن کشف میشود. اکنون 15 مورد برای نمونه از اعجازهای عددی و ریاضی قرآن را در زیر می آوریم: 1.كلام «يوم »و «ايام » به معني روز ، در قرآن كريم به تعداد« 365» بار تكرار شده است و هرگاه توجه كنيم كه تعداد ايام سال نيز «365 » مي باشد ، مي توانيم بفهميم كه اين خداوند عليم و حكيم و هادي و كريم ، اينگونه به مردم نشان داده است كه اين تطابق و تكرار كلمه « يوم » با تعداد ايام سال ، يك امر عادي و معمولي نيست . هيچ نويسنده و موءلفي نمي تواند ، حساب كلمات خودش را داشته باشد و نمي تواند كلمات خودش به گونه اي تنظيم كند كه كلمه ي روز در آن مطابق با تعداد ايام سال باشد . 2.از علائم و نشانه هاي ديگر اين است كه ، كلمه ي« شهر» و «شهور » به معناي «ماه» نيز در قرآن كريم دوازده بار تكرارشده است. يعني اين كه اين كلمه كه به معناي «ماه » مي باشد مطابق آنچه كه در خارج قرار دارد و به تعداد دوازده بار ، به اندازه دوازده ماه تكرار شده است . 3.همچنین (اياماً)به صورت جمع ومنصوب چهار بار وبه صورت مثني سه بار كه مجموع آنها(7=3+4)برابر است با تعداد روزهاي هفته. 4. کلمه (ساعه) 48 بار در قرآن کریم تکرار شده است که در 24 مورد قبل از آن یکی از حروف ذکر شده است و در 24 مورد دیگر قبل از آن حرفی وجود ندارد. بنابراین هر مورد را که در نظر بگیریم مطابق است با تعداد ساعات یک شبانه روز که 24 ساعت میباشد. 5. کلمه (سجد) به معنای سجده کرد و مشتقات آن (در زمان ماضی ، مضارع و امر) برای عاقلان 34 بار تکرار شده است که این عدد برابر است با تعداد سجده های واجب روزانه ، چون روزانه 17 رکعت نماز واجب است و هر رکعت 2 سجده دارد. 6. نام مبارک پیامبر اسلام (محمد و احمد) مجموعاً 5 بار در قرآن امده است (4 بار محمد و 1 بار احمد) و کلمه صلوات که به معنای درود میباشد و بیشتر برای درود فرستادن بر پیامبر و خاندان پیامبر استفاده میشود نیز 5 بار در قرآن تکرار شده است . 7.از علائم ديگر اين است كه كلمه «امام » و« ائمه » نيز در قرآن كريم دوازده مرتبه تكرارشده است و اين تاييدي است بر آنچه در خارج وجود دارد و آن تعداد دوازده امام ( عليه السلام ) است كه قرآن كريم اعلام داشته است كه ائمه و نقباء بني اسرائيل دوازده نفر بودند و تعداد حواريون حضرت عيسي (ع) نيز دوازده نفر بود.علاوه براين سوره يوسف (ع) كه سوره امامت است نيز سوره دوازدهم است و در جزء دوازدهم نيز واقع شده است 8.خداوند در قرآن،خلقت عيسي را شبيه به خلقت آدم بيان مي كند (آل عمران/59)وعجيب اين است كه هردو اسم آدم وعيسي به يك اندازه تكرار شده اند:هركدام 25بار. 9.ساختمان ژن انسانها بستگی به نوع کروموزومهایی دارد که در ژن موجود است. فرق میان زن و مرد در نوع 23 جفت کروموزومی است که در ژن هر کدام موجود است. در هر انسان مؤنث 23 جفت کروموزم xx و در هر انسان مذکر 23 جفت کروموزوم xy وجود دارد. در قرآن کریم هم 23 بار اسم زن و 23 بار اسم مرد به صورت واضح به کار رفتهاست. 10. کلمه (ملائکه) به معنای فرشتگان و کلمه (شیطان) به معنای اهریمن و یا جن هر کدام 88 بار تکرار شده است. 11. کلمه (آخرت) به معنای جهان آخرت و کلمه (دنیا) به معنای این جهان هر کدام 115 بار تکرار شده است. 12. کلمه (الحیاه) به معنای زندگی وکلمه (الموت) به معنای مرگ هر کدام 145 بار تکرار شده است. 13. کلمه (استعاذه) به معنای پناه بردن و کلمه (ابلیس) به معنای شیطان هر کدام 11 بار به کار رفته است. 14. کلمه بهشت (77) بار و کلمه جهنم نیز (77) بار تکرار شده است 15. در قرآن کریم به اینکه 300 سال شمسی دقیقاً برابر 309 سال تمام قمری است به صورت مستقیم اشاره شده است. این مطلب وقتی مشخص شد که یکی از علمای دین یهود از حضرت امام امیرالمؤمنین (ع) پرسید: چرا قرآن مدت توقف و خواب اصحاب کهف را 309 ذکر سال کرده است در حالی که در حاشیه تورات ما این مدت 300 سال نوشته شده است؟ حضرت علی﴿ع﴾ فرمودند: «سالهای شما شمسی است ولی سالهای ما قمری است». جالب اینجاست که یکی از اساتید ریاضی این محاسبات را انجام داده که خلاصه قابل فهم آن چنین است: سال شمسی یهود 365 روز تمام است. بنابراین 300 سال آنها میشود: روز 109500=365×300 در حالی که سال قمری برابر است با 354 روز و 8 ساعت و 48 دقیقه بنابراین 309 سال قمری برابر است با : روز 109500=(48 دقیقه و 8 ساعت و 354 روز) ×309 پس معلوم شد که 300 سال شمسی یهود برابر است با 309 سال قمری نه یک روز کمتر نه بیشتر. این در حالی است که تا صدها سال بعد از نزول قرآن هنوز شبانهروز به 24 ساعت و هر ساعت به 60 دقیقه و الی آخر تقسیم نشده بود. و حتی ساعت هنوز اختراع نشده بود. بنابراین حضور هر کلمه در قرآن در مکان خاص و به تعداد معین حادی پیام و مفهوم ویژهای میباشد که در حقیقت یک نوع از اعجاز و معجزه میباشد. زیرا مجموعه آیات قرآن در مدت نسبتاً طولانی 23 سال و در اوضاع و احوال مختلف مثلاً گاهی در جنگ و گاهی در صلح، گاهی در مکه و گاهی در شعب ابیطالب و محاصره گاهی در مدینه و گاهی در سفر و گاهی در شب و گاهی در روز بر پیامبر (ص) نازل میشد و چنین نبود که پیامبر خدا (ص) مانند مؤلفان کتابهای مختلف مدتی در کتابخانهای خلوت کند و از سر فرصت و فراغت و یا با رجوع به منابع مختلف کتابی بنویسد.
نظرات شما عزیزان: